evet face şimremi girmeye çalıştığıma göre blogu ihmal etmişim :) ya bu ara salak bi mutluluk var üzerimde hemde neyin mutluluğu biliyomusun yalnızlığa alışmanın yeni düzen kurmanın küçük bi eve sahip olmanın işe gitmenin kendime çok az vakit ayırmanın mutluluğu :) saçma geliyo ama şöyleki kendime günde 6 saat ayırabiliyorum oda yemekti temzilikti derken bi kaç saate düşüyo az ya o yüzden daha kıymetli sanırım.artık bi şarkıyı çok seviyosam onu yalnız başıma yatağın içinde dinlemek beni çok mutlu ediyo mesela yeni tv aldık bi buçuk saat umarsızca çiğdem çitlemek paha biçilemez benim için tam bi çalışan bekar hayatı yaşıyorum.akşamları arkadaşlarla dışarda bi kahve içmek gibiside yok iş yerindekiler görse ne kadar imrenirler diye düşünüyorum.Aslında Neden bu kadar çok küçük şeylerden bu kadar çok mutlu oluyorum biliyomusun?Malum müteahhitlik firmasında çalışıyorum adamlarda para b*k gibi haliyle :) ama mutlu değiller yani şöyleki zengin oldukları için daha ahlaklı daha duyarlı daha vicdanlı değiller para belki insanı bozmayabilir (!) ama demek istediğim şu ki para insanı yüceltmezde. İnatçıysanız hırslıysanız insanın kalbine dokunmak sizin için önemli değilse mutluda olamıyorsunuz ne kadar zenginliğinize zenginlik katıyorolasanız bile.
Ve hani yeni yeni büyüyoruz ya.Ben sanki bu ayrıntıyı çoğu kişiden önce farketmiş gibi hissediyorum muzur bi çocuk gibi hayata bi gol attım sanki :) ve sanki hayatın tek sırrını çözmüş gibiyim önemli olan İYİ insan olmak işte bu kadar basit.