Merhabalar,
şu  an 3 saniye içinde yazmaya karar verdim 5 saniye içinde blogu açtım :) Ama ne yazıcam hiç bi fikrim yok! kafa göz dalıcaz artık :)
Şimdi ne zamandır yazamıyorum ya genel bi olaylardan bahsedip sonra özüme dönüp saçmalarım.
Ofiste proje çizmeye devam ediyorum stresi çok az eğlenceli bi iş aslında kendimi inzivaya çekmiş gibi hissediyorum bu iş yerinde. istanbuldaki işimin stresini düşününce şu an bile huzursuz oluyorum kalbime sancı giriyo. Hal böyle olunca zor işleri başarabilecek kadar kafası rahat bi insan değilim, ben en ufak bi karmaşıklığı bile kendime dert ederim moralim bozulur canım sıkılır.Her daim eve gittiğimde hiç düşünmeyeceğim rahat bi iş lazım.Bu çok kötü aslında.Herkes böyle bi iş ister önemli olan zor durumlarda başarı gösterebilmek. bi biçimde benim bu stres altında duyduğum sancıdan kurtulmam tek aydınlık çözüm.Şu an rahat bi işte olduğum içinde bu sancıyı ne zamandır hissetmiyorum ve hissetmediğim bişeyden nasıl kurtulabilirim ki ...
İyi saçmalamaya başladım haa :)
Eve döndüğümden beri sanki hiç bişey yapmıyorum da kendimi dinliyorum hayatı beklemeye alıyorum gibi.Bu şekilde yaşamak beni rahatlatıyo aslında.Kafamda hiç bişey hiç kimse yok, gündelik hayatımın herhangi bi anını rüyamda dahi görmüyorum.Bu gece bi ara uyandım nasıl yağmur yağıyo.yatağım camın dibinde olduğundan perdeyi açtım yattğım yerden aklıma gelen tek cümle Huzurla uyu huzurla uyan oldu.Bu zamanlarımı çok arayacağım bunu biliyorum.