Sana en büyük yardımım.

Artık

susarım.

demiş ceyhun yılmaz.

şimdi alt alta yazıyorum diye kendimi Yılmaz Özdil zannedip siyasi konulara dalmamak için normal yazmaya geçiyorum.o değil de demin youtubedan zakkum dinliyordum müzik durdu bi baktım mutfaktan aynı şarkının sesi gelıyo.Annem radyodan rastgele bi kanal açmış şans ya o şarkı denk gelmiş.Şimdi ben evde değil üniversite okuduğum şehirde olaydım bu tesadüf esnasında hoşlandığım adam orda olsaydı bunu 'biz ruh eşiyiz' mallığına bağlardım o derece de salağım.Sorunum da bu zaten.

kafamda kura kura saate döndüm ben zamanında.sonra kendi düşündüklerime kendim inandım.Hani yalancılar bi süre sonra onları gerçek zannederlermiş ya..öyle bişey sanırım.

bu aralar rüyamda görüyorum onu.ama yüzü yok sesi tam yok ama onun o olduğunu biliyorum.Bu onu görme ihtimalim var hani o yüzden mi aklımdan atamadığımdan mı bilmyiorum.yüzünü hatırlamıyım diye beraber çekindiğimiz resimlere bakmıyorum.beraber mırıldandığımız şarkıları hiç dinlemiyorum.profiline de kaçak göz atmıyorum.öyle işte iyiyim ben :) emre aydının dediği gibi iyiyim ben hep aynı şeyler işte uyku hapları(bak gerçekte ona hiç ihtiyacım yok uykuya dalmada üstüme rakip tanımam) yalan dolan gülümsemeler.

dün birilerinin doğum günüymüş ya hani

birileri de galiba kasımda askere gidicek

o birilerinin doğum günü o askerdeyken olacak

ve ben yine kutlamıcam

bugün kimin doğum günüyse doğumgünü kutlu olsun..

Bu blogu içimizdekileri dökmek için açtık taslak halinde kalmasın istedim alenen yayınladım şimdi hepsini :) gelelim günün önemine. Bazen hayatınıza öyle biri girerki sırf onu tanıyabilmek için yaratıldığınızı düşünürsünüz.İşte bana böyle hissettirenin doğum günü bugün.Onun haberi olmasada aslında benimle birlikte yaşıyor.Sırf o demliğin kararmasına takıntılı diye hiç bi gece demlikte eski çayı bırakıp uyumadım ben.Yürüyen bantların son adımında etki tepki olunca affallamamı seviyo diye her defasında son adımda durup affalladım ben.Gece ansızın uyandığımda kıldığı sabah namazının duası olmayı diledim. Diledimde her defasında olmaz diyede kendime ikna etmeye çalıştım.Hayatın sunduklarını yaşadım her defasında.Israrla Hayırlısı be gülüm deyip geçistirdik en güzel zamanları.Şimdi ondan uzak olmaya alışıyorken yine önüme sunulanı yaşıyorum.İş güç oyalanıyorumda aklımın bi köşesinde her an. doğum günün kutlu olsun.

biz iki kişiyiz şimdi burada yazacak olan deminki merhaba diyen de benim :) daha kendimize takma isimler bulamadık..idare edin.ben zaten işsiz olduğumdan sanırım beni daha çok göreceksiniz.
Bugünki konum da ne olsun?
Ya işsizlik dicem çünkü şuan en en büyük problemim bu.ama bu konular cidden can sıkıcı..yani çoğu yaşıtım zaten üniversite mezunu zaten işsiz bi de niye işsizlerin iş hakkındaki umutsuzluklarını okusun ki??? di mi ama..
Aşk hayatı falan desem..o da yok ki..yaşıtlarımın aksine üniversitede bi nişanlı aday adayı bile kapamadım.çok mu seçiçiydim çok mu bahtsızdım çok mu çirkindim bilemedim ama sonuç ortada işte..

gecenin bu saatinde facete bi arkadaşla yazışıyoruz.evlilik falan ile ilgili.ha yanlış anlaşılmasın o konularla hiçççç alakam yok ama patır patır arkadaşlarım evleniyo o yüzden alakam var.Neyse işte durum şu ki ben konuşurken konuşurken çok yabancı olduğumu farkettim cidden.böyle inancımı kaybetmişim sanki..aile,sevgi,aşk bi süre sonra yalan olurmuş gibi geliyo..aile mi? abarttın demeyin.cidden bi süre sonra ailemiz bizimle olmayacak.sahi herşeyimizi annemize babamıza anlatabiliyor muyuz.aksine onlar duymasın diye telefonda konuşmayıp mesaj çekmiyor muyuz birbirimize?

Bunlar çooook derin konular

Ama bişeyden eminim

Aşk diye bişey yok

varsa da bana hiç uğramadı.uğradıysa da çatkapı gelen eliboş misafir gibiydi.afallatan ne yapcağını şaşırtan.dağınıksındır kendi halinde gidiyosundur birden gelir evi dağıtır mafeder toplamadan kafasına esince gider.

*ne diyordu cemal süreyya ' uzaktan seviyorum seni kokunu alamadan boynuna sarılamadan yüzüne dokunamadan sadece seviyorum'.

öldükmü biz ? Onlar iki mühendisti...

Deneme bir ki..
Madem ki bu yeni bir blog zaman merhaba demek gerekmez mi?
siz okuyucular bilmiyorum okuyormusunuz okuyorsanız hoşgeldiniz saçmalıklarımıza iç dünyamıza kimseye anlatamadıklarımıza..
salaklıklarımıza gülüp platonikliklerimize ağlayabilirsiniz.
ya da hiç okumazsınız..