Sana en büyük yardımım.

Artık

susarım.

demiş ceyhun yılmaz.

şimdi alt alta yazıyorum diye kendimi Yılmaz Özdil zannedip siyasi konulara dalmamak için normal yazmaya geçiyorum.o değil de demin youtubedan zakkum dinliyordum müzik durdu bi baktım mutfaktan aynı şarkının sesi gelıyo.Annem radyodan rastgele bi kanal açmış şans ya o şarkı denk gelmiş.Şimdi ben evde değil üniversite okuduğum şehirde olaydım bu tesadüf esnasında hoşlandığım adam orda olsaydı bunu 'biz ruh eşiyiz' mallığına bağlardım o derece de salağım.Sorunum da bu zaten.

kafamda kura kura saate döndüm ben zamanında.sonra kendi düşündüklerime kendim inandım.Hani yalancılar bi süre sonra onları gerçek zannederlermiş ya..öyle bişey sanırım.

bu aralar rüyamda görüyorum onu.ama yüzü yok sesi tam yok ama onun o olduğunu biliyorum.Bu onu görme ihtimalim var hani o yüzden mi aklımdan atamadığımdan mı bilmyiorum.yüzünü hatırlamıyım diye beraber çekindiğimiz resimlere bakmıyorum.beraber mırıldandığımız şarkıları hiç dinlemiyorum.profiline de kaçak göz atmıyorum.öyle işte iyiyim ben :) emre aydının dediği gibi iyiyim ben hep aynı şeyler işte uyku hapları(bak gerçekte ona hiç ihtiyacım yok uykuya dalmada üstüme rakip tanımam) yalan dolan gülümsemeler.

dün birilerinin doğum günüymüş ya hani

birileri de galiba kasımda askere gidicek

o birilerinin doğum günü o askerdeyken olacak

ve ben yine kutlamıcam

bugün kimin doğum günüyse doğumgünü kutlu olsun..