sevgili günlük bacım
yazını okurken bi an lan noluyoz ben mi yazdım dedim.düşün artık yarattığı kafayı uuu beybi.hatta en beğendiğm yerleri direk copy-paste yapayım.

Bana katlanan beni sevenlerde var sen varsın mesela.Ama ben kendimi sevemiyorum kendime katlanamıyorum artık.
Sürekli beklemekten bitap düştüm yoruldum.Yolumda yok ki gideyim.Ne gidecek yolum var nede kalacak yerim var.Beklemekteyim.
***
Bekledikçe kendimden uzaklaşıyorum.Daha az gülüyorum daha az konuşuyorum trajikomik tarafıda şu daha az üzülüyorum daha az kırılıyorum.Gittikçe hissizleşmeye başladım.Bu beni ürkütüyo.
Eskiden olsa bi resime bakıp bi günü mutlu geçirirdim.Şimdi resimler aynı ama ben sanki duvara bakıyorum insan hiçmi bi his duymaz.
Telefon rehberinde aniden ismine denk geldiğimde yüzümde bi gülümseme olurdu.Sadece bu kişi içinde değil genel bi hissizlik var bende.Bu bekleyiş bu boş geçen aylar yıllar beni kötüye doğru götürüyo.Bunu bekleyiş olarak algılayanda benim.Hep bişeyler değişicek diye ummaktan şu anki zamanı kaçırıyorum.Halbuki geçirdiğim bu zamanları sahiplensem daha iyi bi düzenim olucak.Yaşadıklarımı da sahiplenicem.

Oha bütün yazıyı kopyalamışım yalnız..neyse..
güzel yani :)
Bende de bazı hissizlikler mevcut bu hissizlik yerini biraz değişiklik isteğine bırakmaya başladı..mesela saçımı kestireyim diyorum yine. boyasam mı ki diye düşünür oldum.. geçen kışlıkları kaldırdım yazlıkları çıkardım (arkadaş yalnız ne kışmış bitmedi dolap ara mevsim geçiş dönemi yaşıcam diye kuyafet travması yaşadı ve de  hala battaniyeyle yatıyorum biline.) oyle işte gardolap bayram etti işte..
bugün annemle işe başlamadan önceki gibi dağa doğru  doğa yürüyüşlerne başladık bugün çok ii geldi. yürürken laf nasıl olduysa üniversite muhabbetlerinden açıldı.bizim bi arkadaşla iş aramakla ilgili komik bi diyalogu anlatırkene(başharfi M olan) annem demesin mi o sürekli resminin olduğu çocuk mu iki tane şöyle böyle tipli çocuk vardı  fotoraflarda demez mi yuh ne hafıza ya hayretlerim şaştı.işine gelmeyince balık hafızalı olan kadına bak hele ...Hıı evet onlardan biri yeaa zaten bizim sürekli takıldığımız  çocuklardan biriydi dedim kıvırdım aklı sıra ağzımı arıyo hatun kişisi..
ne diyim anne ben onların eblek olalına hallendim amma o  pas vermedi sonra eblekliğinden dolayı  ben soğudum ztn uzun hikaye anneeeğğğğ ankara mı ne alakaaaa anneeeaağğğ ay benim devreler yine yandı yaaaaaaaaa.
leyla ile mecnun  mu çarptı noldu bilmem bütün duygusal sahnelerim geyiğe bağlanır oldu.ha bu arada korkulacak bişey yok duygusallıklarım hormonelmiş benim de oh beee :)
neyse poyraz karayel yalan olur gibi oluyo ben kaptrdım izliyim bari..
yav o değil de o albay var mı yok mu.. anlamadım poyraz sıyırmaya mı başladı?
öhöm..neyse ii siyirlir sipirmin..